Nie czytam komiksów, wolę książki albo mangi. Nie wiem dlaczego, "Heartstopper" bardzo mnie od siebie zawsze odpychał, być może przez to, że był tak popularny i mimo, że jego autorkę, Alice Oseman, pozałom z innej, świetnej książki, to po "Heartstoppera" nie chciałom sięgnąć. Aż do dzisiaj.
Książka opowiada o Charlie'm i Nicku, którzy poznają się na zajęciach w szkole. Nick jest graczem rugby, wysokim i dobrze zbudowanym, wesołym i niewinnie uroczym chłopakiem. Jego nowy znajomy, Charlie, to uroczy, dosyć drobny chłopak, który został wyoutowany w swojej szkole jako gej, wbrew swojej woli. Chłopcy zaczynają się ze sobą dogadywać i spędzać w swoim towarzystwie coraz więcej czasu, ich znajomość zaczyna powoli rozkwitać.
Pierwszą rzeczą, którą chciałobym pochwalić, są rysunki. Przeurocze, niezwykle dynamiczne obrazki, które czasem mówią więcej niż dopisane do nich słowa. Bohaterowie napisani są w sposób bardzo dobry, fabuła też jest przyjemna i poprawna. Język, jaki zaprezentowała autorka, jest piękny, roztapiający serce, ale też dobitny i trafny.
Jednak, moim zdaniem, w każdej części "Heartstoppera" najważniejsze jest to drugie, ukryte dno. W pierwszej części jest nim miłość do osoby queer do osoby heteroseksualnej i rozterki z tym związane. Jest to również zawieranie nowych znajomosci i próba zrozumienia własnych uczuć. Autorka w bardzo przyjemny sposób zamieszcza tak ważne sprawy między wesołymi dialogami bohaterów.
Muszę przyznać, że się myliłom. "Heartstopper" zasługuje na swoją popularność, jest fantastycznym komiksem. Oceniam go jako jedną z lepszych książek, jaką było dane mi przeczytać, polecam go też każdemu, kto chce przeczytać tę uroczą historię dwójki chłopców. Nawet jeśli nie czytacie komiksów, to spróbujcie z dziełem Alice Oseman i może tak jak ja pochłoniecie go coraz bardziej zachwyceni.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz